خيلی عاليه! بسيار عاليتر ازون چيزی که حتی فکرشو ميکردم! فقط لذت برديم و لذت... فقط تفريح کرديم و تفريح! مهمون دارم. مهمونای خوبی که با کلی اصرار بالاخره اومدن. مهمونداری هم اونقدرها سخت نيست، اين بيچاره ها نذاشتن من حتی يک استکان بشورم!! کاش همهء مهمونا اينجوری باشن!
بِشکَن دونی و دست زدنم هم که ديگه فول فول شده! منی که تو عمرم نرقصيدم، به رقص و ورجه وورجه افتادم! رفتنشون خيلی سخت خواهد بود! تا مدتها طول ميکشه تا به حالت معمولی برگردم... واقعا اگه نميومدن تعطيلات بديو پيش بينی ميکردم! چون چند وقته همش کارو کارو کار! توی تعطيلات هم از دوم فروردين بايد برم ماموريت! هنوز نميدونم که به ايناهم به اندازهء من خوش گذشته يا نه، ولی مهم اينه که سعيَمو کردم که بهشون خوش بگذره!
امشب هم سورپرايزم کردن و برام تولد گرفتن، خيلی تولد باحالی بود! کلی رقصيديم! الانم ساعت 2 نصفه شبه و مهمونا دارن حُکم بازی ميکنن و منم از فرصت استفاده کردم و نوشتم کمی از عشق و حال اين چند روزمو... اگه بخوام تو يک جمله اين چند روزو خلاصه کنم، ميشه: معنای واقعی جوانی!

فکر ميکنم کم کم ميشه جای نيروهای چپ و راست را تو ايران عوض کرد! يعنی راستيا که قبلا طرفدار حفظ وضعيت جامعه بودن الان دارن خواستار ايجاد تغيير ميشن، يعنی از نظر سياسی دارن چپ ميشن. و چپيها که قبلا خواهان دگرگونی و تغيير بودن حالا کم کم دارن خواهان حفظ وضع موجود ميشن، يعنی حالا اينها دارن شخصيت راست سياسی به خودشون ميگيرن.

امروز تاسوعاست! صبح زود خانوادهء محترمو رسوندم فرودگاه تا مسافرتهای نوروزيشونو شروع کنن! ساعت 6 صبح داشتم برميگشتم خونه که پليس جلومو گرفت! فکر کردم ميخواد گير بده، اما مسيرمو پرسيد و بعد گفت ميتونم باهات تا يک مسيری بيام؟! منم گفتم البته، منتها من دارم نوار گوش ميدم، اشکال نداره؟! اون طفلکی هم گفت نه آقا، اشکال نداره! حالا فرض کنيد روز تاسوعا، با يک پليس ريشکی، يک نوار دمبلی حوضک هم گذاشتی!! پنج دقيقه نشد که رفت بالا منبر و شروع کرد به بدگويی از نظام! اينقدر تند ميرفت که مشکوک شدم و فقط ميشنيدم و اصلا حرف نميزدم! خلاصه تا در خونش رسوندمش... ولی برام خيلی جالب بود، نيروهای انتظامی هم يک شخصيت درونی دارن که زياد از عقل جمعی ماها دور نيست.
از فردا صبح مهمون برام مياد! يکی از کارايی که اصلا بلد نيستم مهمون داری و تحارف بازی ايرانيه! ولی خوشبختانه با اين مهمونا خوديَم و زياد مهمون بازی در نمياريم. اميدوارم از پس اولين امتحان مهمون داری بر بيام!
تعطيلات عيد من از امروز شروع شد تا اول فروردين! چون اول فروردين بايد برای يک ماموريت حدودا 15 روزه برم جنوب! نميدونم اونجايی که ميخوام برم اينترنت داره يا نه، شايد مجبور بشم برای دسترسی به اينترنت هر روز مسافتی حدود 80 کيلومتر طی کنم!! خلاصش ميشه اينکه از امروز تا 15 فروردين سال ديگه احتمالا از من نوشته های کمتری خواهيد ديد! خوشحال شديد، نــه؟!؟!

. . .

ته مانده هاي فاشيست ايتاليا، دوشادوش پس مانده هاي كمونيست شوروي، احساسات و عقايد مردم ايرانو مثل موم تو دستشون گرفتن و باهاش بازي ميكنن! امروز منم اجبارا به يكي از اين مراسم رفتم. بيش از 80 درصد حضار از قيافه هاشون مشخص بود كه ته دلشون دارن چي ميگن! سينه زني و مداحي و گريه و زاري تنها ارمغان سلاطين غم براي مدعوين بود!
بعدش هم نماز جماعت! مدتها بود نماز نخونده بودم. بدون اينكه به عربي حرف بزنم و بدون اينكه كسي بهم بگه سر نماز چي بگو، با خداي خودم گفتم و خنديدم! كلي هم ازش تشكر كردم... و با هم تاسف خورديم به حال جماعتي كه اينچنين بي محابا احساسات مردم را به عنوان اسباب بازي كودكان خودشون انتخاب كردند!

Photo net

در مورد جنگ احتمالی تو منطقه، من متاسفانه بايد اعلام کنم چندان مخالف جنگ نيستم! بله، ميدونم کشتن آدما کار بديه! ميدونم جنگ يعنی بی خانمان شدن ميليونها نفر! جنگ يعنی بی سرپرست شدن! اما بهرحال تو جهان امروز بايد اول فکر منافع خودتون باشيد، بعد منافع ديگران. و اينو هم ميدونم که آمريکا دنبال کار خير و ثواب نميگرده که بياد مثلا به خاورميانه آزادی و دمکراسی هديه کنه، اونم دنباله منافع شخصی خودشه. اما اينبار استثنائا منافع آمريکا و منافع ما در کنار هم قرار گرفتن. حضور آمريکا در منطقه حداقل خوبی که داره، اينه که هوش و حواس دنيا تا مدتها متوجه منطقه خواهد بود و فشار بين المللی باعث کاهش فشارهای حکومتی خواهد شد. خيلی منطقی و اصولی اگه بخوايم بگيم، ميشه: "جنگ کار بچه های بَده، اما قطعا ما منافعی در اين جنگ خواهيم داشت!"

از صبح پدرم در اومد! آخرين روزای سال هشتاد و يکه و دوندگی آخر سال حسابی وقتمو گرفته. ساعت 11 شبه و تازه رسيدم خونه. از انگليس برام بسته ای اومده بود، دفترچهء راهنما، شرايط و فرم ثبت نام دانشگاه Sheffield انگلستان. همينجور سرسری يک نگاهی انداختم. واقعا جالب بود.اين همه سرمايه گذاری ميکنند برای اينکه جوونای ممالک جنوب را جذب کنند، و اونوقت آقايون داخل نشستن و هيات تشکيل ميدن و بررسی ميکنن که چرا فرار مغزها از ايران افزايش پيدا کرده! باور کنيد امکاناتی که تو اين دفترچهء تمام رنگی با کاغذ اعلا ذکر شده جون ميده برای کساييکه واقعا اهل درس خوندن هستن. مطمئنا اونا مثل ما نيستن که وعده سر خرمن بدن و بريم اونجا ببينيم خبری ازون امکانات نيست! حتی تصاويری از اتاق خوابهايی که دانشجو ميتونه انتخاب کنه هم توش هست! حساب کردم ديدم برای فوق ليسانس، در رشتهء من تقريبا سالی 15 ميليون تومان هزينه دربرداره...
تصميمم برای رفتن داره جدی ميشه، حالا نه حتما اين دانشگاه و اين کشور، مهم خارج شدن از کشور قحطی زده اما سرشار از امکانات ايرانه! بايد فرصتی فراهم کنم و صحبتی با خانواده در اين مورد داشته باشم، منتهی قبل از اون بايد خودم با خودم کنار بيام...!

. . .

صبح تو شرکت، يکی از همکاران گفت که ديشب خواب ديده که زلزله اومده! تا اينو گفت همه انگار برق گرفتشون! چون اغلب خواب مشابهی ديده بودند!! و ظهر زمان اخبار راديو، همه متوجه شدند که خوابی در کار نبوده و آنچه ديدند چيزی جز واقعيت نبوده! اينقدر تو زندگی مجازيمون گم شديم که گاهی وقتا باور حقيقت برامون غيرممکنه!

. . .

تمام شب ذهنمو به خودش مشغول کرده... نميدونم. هنوز هيچی نميدونم. نبايد هم بدونم. هنوز واسه دونستن خيلی زوده. کارای مهمتری دارم. به انتخاب زمان احترام بذارم يا به انتخاب عقل و احساس خودم. هميشه پيش بينی آينده سخته! انتخاب لازمه حتی اگر غلط باشه! بعضی مسائل حق وتو دارن! يعنی اگه همهء آيتم ها و ويژگيها مثبت باشه تازه بايد به مسائل اساسی نگاه کرد... اون مسائلن که ميتونن آيتم ها رو تائيد کنن يا مردود! هميشه بايد از خوب صرف نظر کرد تا به خوب تر رسيد!

امروز تو دانشگاه بحث آمريکا و بحران خاورميانه بحث روز بود. نتيجه گيريهايی که ميشد خيلی جالب بود. اغلب اساتيد (حتی اساتيدی که هيچ پروايی از حرف زدن ندارن) معتقد بودن آمريکا بيش از اندازه قلدری ميکنه و اين البته نتيجهء قدرت يافتن کادر نومحافظه کار آمريکا در کاخ سفيده. همون طيفی که خانم کاندوليزا رايس پيشتازشونه. اين گروه معتقدند که آمريکا قدرت برتر جهانه و دليلی نداره بخاطر ديگران از منافعش چشم پوشی کنه. آقای بوش هم تو مصاحبه اخيرش وقتی ازش پرسيدن: "پس اين همه مخالفت مردم جهان با جنگ هيچ تاثيری در تصميم شما نداره؟" پاسخ داد: "دمکراسی و احترام به رای مردم لازم است اما آنچه امروز برای من اهميت دارد آزادی و امنيت مردم آمريکاست!" که البته با اين همه قدرت حقم داره چنين حرفی بزنه. محض اطلاع خدمتتون عرض کنم تجهيزات نظامی آمريکا 11 برابر قدرت نظامی کل اروپاست (يعنی مجموعهء بزرگترين رقباش) و توان اقتصاديش هم 51 برای توان اقتصادی کل اروپاست!! پس بی دليل قلدری نميکنه!
نکتهء جالب ديگه يی که امروز بهش اشاره شد، نظريهء "دومينوی قدرت" بود. اين نظريه ميگه وقتی اتفاق سياسی خاصی در يک منطقه رخ دهد، بمرور زمان همان اتفاق در منطقه وسيعتری تسری می يابد! بعبارتی دومينوی قدرت آمريکا در خاورميانه از افغانستان شروع و با عراق ادامه يافته و احتمالا با تغيير نقشهء خاورميانه پايان خواهد يافت. هرگز جملهء مشهور آقای پاول در گزارش محرمانه به سنای آمريکا را از ياد نبريد: "نقشهء خاورميانه بايد به نفع آمريکا تغيير کند!"
نظر ديگه يی که مطرح شده، اينه که عراق تجزيه بشه. اين پروژه امروز برای آمريکا خيلی هزينه داره. چون تجزيهء عراق بدون درنظر گرفتن کردستان مستقل غيرممکنه! چون بزرگترين و قدرتمندترين نژاد استقلال طلب منطقهء خاورميانه کردها هستند. اعطای استقلال به کردها يعنی گرفتن بخشهايی از ترکيه، ايران، عراق و حتی سوريه! که مطمئنا آمریکا حاضر نخواهد شد با اين 4 کشور وارد چنين معاملهء خطرناکی شود! شايد و قطعا آمريکا توان نظامی برای اعطای استقلال به کردها را داراست اما توجيه استراتژيکی برای اين عمل فعلا نداره!
خيلی سياسی شد، ولی با توجه به اتفاقات آتی فکر ميکنم لازم بود.

هيچ کس متوقف نخواهد شد!

. . .

بازم يک آهنگ نجاتم داد! نجاتم داد از يکپارچگی روح و مرداب شدن درون! بعد از مدتها کاملا تصادفی بهش گوش کردم. واقعا فوق العادس... از زيباترين کارهاييه که تا حالا شنيدم. شايد يکی از دلايلی که بهم حال داد، اين بود که زنده کرد خاطره هاييو که داشت تو گرد و غبار فراموشی پنهون ميشد! زنده کرد شب زنده داريامو! زنده کرد اولين شبيو که حس کردم لطافت يعنی چی! زنده کرد اولين روزيو که حس کردم واقعا دارم زنده ميشم! حس کردم اولين روزاييو که فهميدم معنی زندگی چيه، معنی دنیا چيه، معنی فلسفه چيه، معنی عشق چيه، معنی مردن چيه، و معنی زنده شدن چيه! شايد دليل ديگه يی که اينقدر اين آهنگ امشب روم تاثیر گذاشت، خبريه که بهم دادن! خبری که فکر کنم تا دو ماه ديگه تازه تاثيرشو ببينم! خبری که نمیخوام بيشتر ازش حرف بزنم...
Metallica
Nothin Else Matters

بعد از اينکه عربها ايرانو گرفتن و تحقير نژاد فارس شروع شد، نهضتی تو ايران شکل گرفت تحت عنوان شعوبيه. اين نهضت اسلامو پذيرفته بود اما معتقد بود اعراب نژاد پست و بی ارزشين. اين تفکر مقابل نظرات اعراب بود که ميگفتن فارسها حقيرن. تقريبا تمام شعرای ايرانی پس از اسلام تا حدودی پيرو اين نهضت بودند. ابوالقاسم فردوسی هم از طرفداران سرسخت شعوبيه بود و شعر زير گواه اين مطلبه:
ز شير شتر خوردن و سوسمار -- عرب را به جايی رسيدست کار
کـه تـاج کـيانـی کـنـد آرزو -- تفو باد بر چرخ گردون، تفو
البته در ميان شعرا، استثنائاتی هم بودن. مثل ناصرخسرو که بيشتر تحت تاثير اعراب فاطمی بود تا شعوبيه.
خلاصه اين درگيری عرب و عجم همواره وجود داشته و بعقيده من ادامه هم خواهد يافت. حتی در ايامی که کمی بهم نزديک ميشن، يکی مثل قذافی پيدا ميشه و زخمهای کهنهء فارس ستيزی را مجددا تازه ميکنه! تفو بار بر چرخ گردون، تفو!

. . .

امروز رفته بودم مراسم خاکسپاری يک جوون بيست و يکی دو ساله! واقعا نزديک بود گريم بگيره! نه به حال جوون از دست رفته و نه به حال بازماندگانش! بلکه گريَم گرفت از سنتهای مسخره و احمقانه و پوچ و بی معنای برخی از هموطنانم! راه انداختن دسته و سينه زنی! پول دادن به يک شکم گندهء مفت خور برای اينکه يک مشت اراجيف بگه و همه گريه کنن!! مداح رفته بود بالا منبر و ميگفت امشب بايد عروسيه اين پسر باشه! ميگفت امشب بايد خواستگاری و بله بُرون اين جوون باشه!! خلاصه همچين ونگ ميزد که هرکی نميدونست ميگفت اين احتمالا پسره خودش مُرده که اينجوری داره اشک ميريزه! به حدی تو چرت و پرت گويی افراط کرد که حتی خانوادهء صاحب عزا هم اعتراض کردن! هر دوجمله يکبار هم ميگفت: "نميخوام نمک به زخمتون بپاشم"! آره اروا عمش...!! واقعا مطمئنم برای پول درآوردن کاری از اين کثيف تر نميشد پيدا کرد!
خلاصه امروزم گوشه ی ديگه يی از اجتماع ايرانو ديدم! نميدونم کِی بالاخره ميتونم از بخشهای زيبای اجتماع ايران مطلب بنويسم!

. . .

بازم محرم شد و تو ماشينای مسافرکش صدای بلند نوارهای نوحه سرايی جانشين موسيقيهای روز شد!

روز خوبی بود امروز. صبح که رفتم دانشگاه حذف و اضافه. بعد رفتم پيش يکی از دوستان که قصد داشت وبلاگ بزنه. کمی رو وبلاگ و قالب اون کار کرديمو و ايشونم رسما وبلاگشوافتتاح کرد. بينش جان بهت تبريک ميگم، از لطفت در اولين نوشتت ممنونم. اما خوب بينش معاصر هنوز خيلی کار داره تا تکميل بشه. ولی از حالا ميتونم مطمئن باشم که حرفای جالبی واسه گفتن داره.
اومدم خونه و يه سروسامونی به اين وبلاگ مادرمردهء خودم دادم! خيلی وقت بود تغييری تو قالب نداده بودم. يکسری لينکها حذف شد، لينکی هم اضافه نشد بجز بينش معاصر!
تو هفتهء آينده مهمون دارم، مهمونای بسيار عزيزی که مطمئنا در کنارشون روزهای خوب و خاطره انگيزی سپری خواهد شد... اينقدر بی معرفت هستم که وقتی بهم خوش ميگذره، وبلاگمو فراموش کنم و چيزی ننويسم!

. . .

واقعا تو اين وبلاگ چی مينويسم؟! اونی که تو دلمه؟! هرگز... اصلا نميتونم درونمو حاشا کنم برای اوناييکه ميان و ميخونن! حتی اگه خواننده ها دو نفر باشن! درسته اينايی که اينجا مينويسم حرفای دلمه اما همش نيست، بخشهاييشه. تو جو اجتماعی سرد و تاريخ مصرف گذشتهء ايران مگه ميشه نوشت درون انسانهارو؟! بيرون انسانها هرروز به سخره گرفته ميشه، حالا بيايم و درونمونو هم حاشا کنيم... پيش جماعتی که چار چشمی دنبال راهی ميگردن تا از طريق اون خوردت کنن... تو اين وضعيت بنويسيم؟! اين وبلاگ جز تفرجگاه ذهن نيست! اگه ميشه تو شهربازی بحث فلسفی کرد، منم تو وبلاگم حرفهای اساسی ميزنم. حرفايی که تو اين دوره زمونه امن ترين جاشون قلب آدماس، دل آدماس! بذارید فعلا همون تو بمونه، جاش بهتره...

هرسال نزديک عيد که ميشه دلم يجورايی سرخوش ميشه! زياد اعتقاد سنتی به اين موضوع ندارم، اما همين يقين که سرما و يخ ميرن پی کارشون و اعتدال بهاری مياد جاشون ميشينه، بهم اميد ميده! به روزهای قبل از عيد خيلی احترام ميذارم، مخصوصا به روز تولدم! :))

بالاخره درست شد! اين يونيکد ايراد مسخره ای ميگرفت! هرچی پابليش ميکردم بصورت Arabic پابليش ميشد! هر بليیی هم که به ذهنم رسيد سرش آوردم اما نشد که نشد! اما امروز صبح بالاخره درستش کردم، راستشو بخوايد خودمم نفهميدم چجوری درست شد!! البته تو اين شيرتوشير بازار، يکی از مطالبم پُکيد!

. . .

آمار قابل توجه:
- كمپاني ميتسوبيشي در هر دقيقه 13 خودرو توليد ميكند و بيش از 25 ميليون پرسنل در سراسر جهان دارد. از بزرگترين افتخارات مديران ميتسوبيشي اخراج نكردن حتي يكنفر از پرسنل ميباشد!
كمپاني مرسدس بنز در هر دقيقه 5 خودرو توليد ميكند و مجموع مساحت خطوط توليد مرسدس يك بيستم مساحت شركت ايران خودرو ميباشد!

. . .

با يکی از اساتيد دانشگاه مشغول صحبت بودم در مورد انتخابات شوراها. معتقد بود که شرکت کمتر از 16% واجدين شرايط در انتخابات نوعی بازگشت جامعه به وضعيت پيش از دوم خرداده، يعنی افسردگی سياسی و بی تفاوتی. وارد بحث شديم و حدود 20 دقيقه ای صحبت کرديم. نظر من اين بود که اين عدم شرکت گسترده در انتخابات نه تنها بی تفاوتی نيست بلکه عکس العمل آشکاريه نسبت به وضعیت سياسی - اجتماعی موجود. يعنی مردم نه تنها دلسرد نشدن بلکه با چشمان باز فضای موجودو بررسی کردن و تحريم انتخاباتو بهترين پاسخ ديدند...
پس مقايسه امروز با اوايل دههء هفتاد اصلا مقايسه ای منطقی نيست.